ചെരിപ്പിട്ട് പാടിയെന്നും കാലിന്മേല് കാല് കയറ്റിയിരുന്ന് പാടിയെന്നും സംഗീതത്തെ അപമാനിച്ചുവെന്നുമൊക്കെ പറയുന്ന താനൊക്കെ എന്നാടോ നന്നാവുക എന്നും അദ്ദേഹം ഫേസ്ബുക്കില് പങ്കുവെച്ച കുറിപ്പില് ചോദിക്കുന്നു.
വരികളിലെ ഈ ലാളിത്യവ്യം സൂക്ഷ്മതയും ജീവിതത്തിലും പകര്ത്തിയ ഗാന രചയിതാവായിരുന്നു ബിച്ചു തിരുമല. വാകപൂമരം ചൂടും..., ആയിരം മാതളപൂക്കള്..., ഒറ്റക്കമ്പി നാദം മാത്രം...,., ശ്രുതിയില് നിന്നുയരും..., മൈനാകം..., ഒരു മുറൈ വന്ത് പാര്ത്തായ..., മകളെ, പാതിമലരെ..., അങ്ങിനെ എത്രയെത്ര പാട്ടുകള്. കണ്ണാംതുമ്പീ പോരാമോ...,